Afgelopen woensdag sprak Nanne de Jong van het FSU (Fries Steunpunt Uitkeringsgerechtigden) in bij de Statencommissie Boarger en Mienskip. Hij probeerde daarmee Provinciale Staten op andere gedachten te brengen. De provincie overweegt namelijk om de subsidie voor het FSU de komende jaren af te bouwen. Daarmee zou ook het spreekuur van SUNOF (Steunpunt Uitkeringsgerechtigden Noord-Oost Fryslân) op termijn niet meer ondersteund worden vanuit het FSU. Dongeradeel Sociaal was daarom afgelopen woensdag ook aanwezig om het pleidooi van Nanne de Jong en het FSU te steunen.
Als het FSU wegvalt, betekent dit namelijk dat de vele vrijwilligers van SUNOF niet meer worden ondersteund op het gebied van o.a. scholing en deskundigheidsbevordering. Ze komen er dan alleen voor te staan. Daarnaast is er dan geen centrale aansturing meer en dreigt versnippering. In de loop van de maand juni zal Provinciale Staten hierover een besluit nemen.
Lees onder de foto’s de inspreektekst van Nanne de Jong (FSU) tijdens de Statencommissie Boarger en Mienskip op 4 juni 2014
INSPREEKTEKST NANNE DE JONG STATENCOMMISSIE BOARGER EN MIENSKIP 4 JUNI 2014
U hebt meermalen aangegeven dat u waarde hecht aan een sociaal Fryslân, dat u de vele sociale verbanden in onze provincie een groot goed vindt en de opgebouwde netwerken met duizenden vrijwilligers in stand wilt houden. Het komt er nu op aan of u kiest voor een bestuurlijke takenknip met een vergaande sanering of voor investeren – letterlijk en figuurlijk – in de Friese Mienskip.
Gedeputeerde Staten hebben bij de presentatie van hun besluit tot afbouw van subsidies nadrukkelijk laten weten dat het niet gaat om een bezuinigingsmaatregel. Het zit ‘m dus niet in het geld.
De kwaliteit van leven in Fryslan gaat u aan het hart. Gedeputeerde Konst mag honderden miljoenen NUON-geld uitgeven aan de sociaal-economische infrastructuur. Bij veel projecten en de aanpak van de werkloosheid trekken provincie en gemeenten stevig met elkaar op. Gezamenlijk worden taken verdeeld en de rollen vastgesteld. Co-producties, met de provincie vaak als hoofdfinancier. Waarom zou dat nou niet kunnen als het gaat om het welzijn van Friese inwoners, of hun inkomenspositie of om de zorg? En dat ook met het besef dat oplossingen van maatschappelijke problemen op verschillende schaal georganiseerd moeten worden: thuis, in de directe omgeving, in je gemeente, in de provincie of landelijk.
De gemeenten en provincie hebben hun eigen verantwoordelijkheden en bakenen op grond daarvan taken af. Dat is de discussie niet. Waar het om gaat is dat zo’n bestuurlijke verdeelsleutel echt niet zomaar van toepassing verklaard kan worden op het uitvoerend werk van de maatschappelijke organisaties. Ons werk speelt zich af op provinciale schaal en dat is niet gebaseerd op toeval. De keuze is gestoeld op jarenlange ervaring met het werken met mensen en hun mienskip, met de vele vrijwilligers die bijdragen aan een sociaal Fryslân en die daarin gesteund willen worden. Het FSU bundelt allerlei lokale belangenorganisaties en vrijwilligers. Om hen te verbinden en elkaars kennis en ervaring te laten benutten. En om de lokale organisaties en burgers te vertegenwoordigen als collectieve belangenbehartiger. Onafhankelijk, los van gemeentelijke grenzen. Een belangrijke taak van ons is om lokale hulp en voorzieningen te organiseren en te ondersteunen. We zitten daarom veel aan tafel met de Friese gemeenten om dit mogelijk te maken. Met als resultaat 30 lokale spreekuurpunten en 13 regionale cliëntenraden, alles betaald door gemeenten. Gemeenten die zoals u weet ingrijpend moeten bezuinigen en grote moeite hebben om zelfs bestaande basisvoorzieningen overeind te houden. De provincie had niet een beroerder moment kunnen kiezen voor het afstoten van taken. Het is niet een keuze die berust op de dagelijkse werkelijkheid, maar de uitkomst van een zich voortslepende bestuurlijke discussie in de gewelven van het provinciehuis. We rekenen er op dat de Staten zich nog volksvertegenwoordiger voelen en de situatie van hun Friese burgers als leidraad nemen.
Veel FSU-vrijwilligers geven dagelijks steun aan personen die niet behoren tot de mondige en redzame burgers. Het gaat dan om de vele uitkeringsgerechtigden en minima die kwetsbaar zijn en solidaire hulp nodig hebben. Het FSU heeft daarvoor een uitgebreide en brede ondersteuningsstructuur in Fryslan ontwikkeld: zoals die spreekuurpunten, waar zo’n 200 vrijwilligers met elkaar jaarlijks duizenden mensen opvangen en begeleiden. Deze vrijwilligers kunnen altijd bouwen op steun van hun eigen provinciale vereniging. Het wegvallen van het FSU betekent dat veel van de lokale voorzieningen op zichzelf teruggeworpen worden, ieder voor zich.
In ons werk zijn ‘lokaal’ en ‘provinciaal’ broertje en zusje. Ze horen bij elkaar, versterken elkaar en helpen elkaar. Een relatie die gebaseerd is op evenwaardigheid en wederkerigheid. We vragen u om niet activiteiten en organisaties op te knippen op grond van bestuurlijke overwegingen. We vragen van u om met een dosis Friese eigenwijsheid een eigen invulling van taken en verantwoordelijkheden te geven, samen met de gemeenten. Partnership, omdat het gaat om de Friese Mienskip. Voor een sociaal Fryslan!
