Het leidde tot de nodige verwarring in de raadsvergadering afgelopen donderdag. Onze proteststem tegen het afschaffen van de huishoudelijke hulp 1, waaronder o.a. schoonmaakwerkzaamheden vallen. Wij vrezen dat mensen met een laag inkomen erg in koopkracht achteruitgaan, nu ze per 1 januari zelf hun huishoudelijke hulp moeten inkopen. Er is wel een vangnetregeling, met een tegemoetkoming in de kosten, maar daar komt, naar onze mening, een te kleine groep mensen voor in aanmerking.

Dongeradeel Sociaal diende daarom een amendement in om een grotere groep mensen met een laag inkomen financieel tegemoet te kunnen komen, maar daarvoor dreigden wij onvoldoende steun te krijgen. Dat kwam ook, omdat er al een breed gesteund amendement van FNP-fractie lag. Daarop hebben wij ons eigen amendement ingetrokken en de indieners van het andere amendement bereid gevonden om hun amendement enigszins aan te passen, zodat meer mensen een beroep kunnen doen op financiële hulp vanuit de gemeente. In dat amendement bleef de grens van 110% van het wettelijk minimumloon genoemd, maar werd, op voorspraak van ons, toegevoegd dat ook naar schrijnende gevallen gekeken wordt die buiten deze grens vallen.

Vervolgens hebben wij vóór het FNP-amendement gestemd, dat daarmee raadsbrede steun kreeg. En, ja, normaal gezien stem je dan ook vóór het voorstel dat je met het amendement gewijzigd hebt. Onze bezwaren tegen het landelijk beleid zijn echter zo groot, dat wij besloten om, uit protest, toch tégen te stemmen. Ongebruikelijk, maar daarmee, wat ons betreft, een des te duidelijker signaal. Maar ook niet meer dan dat, want ook wij realiseren ons dat wij niet onder het regeringsbeleid uitkomen en dat we wel zullen moeten, omdat deze regering per 1 januari de geldkraan resoluut dichtdraait.

Laten we hopen dat we de financiële pijn voor mensen met een laag inkomen die huishoudelijke hulp nodig hebben, zo veel mogelijk kunnen lenigen.